By zrozumieć jakąkolwiek arytmię należy dysponować podstawową wiedzą z zakresu anatomii i fizjologii serca.
Serce podzielone jest na cztery jamy: dwa przedsionki i dwie komory. Prawy przedsionek (RA) zbiera krew z żył organizmu i przekazuje ją do prawej komory (RV). Stamtąd krew jest transportowana poprzez tętnicę płucną do płuc gdzie ulega natlenieniu. Utlenowana krew dostaje się następnie do lewego przedsionka i dalej do lewej komory, która pompuje ją do wszystkich narządów organizmu. Zarówno przedsionki jak i komory muszą pracować w bardzo precyzyjnej synchronizacji żeby zapewnić prawidłowe krążenie krwi w całym organizmie.
W związku z tym, że praca serca musi być dobrze skoordynowana jakiekolwiek zakłócenia prawidłowej pracy komór czy przedsionków może skutkować objawami takimi jak: duszność, łatwe męczenie się, omdlenia czy nawet nagła śmierć. Żeby zrozumieć źródło tych zaburzeń należy prześledzić powstawanie prawidłowych uderzeń serca.
Impuls wyzwalający uderzenie serca powstaje w tzw. ośrodku rozrusznikowym, czyli zlokalizowanym w prawym przedsionku węźle zatokowo-przedsionkowym (SAN). Ten pierwszy impuls powoduje pobudzenie skurczu przedsionków, co w EKG objawia się powstaniem załamka P. Impuls szerzy się następnie do niższych pięter serca i dochodzi do węzła przedsionkowo-komorowego (AV), który znajduje się w środkowej części serca pomiędzy przedsionkami i komorami. Następnie węzeł ten przesyła impuls do komór za pośrednictwem pobudliwych włókien nazywanych włóknami Hisa-Purkinje. Dwa główne przewody niosące impuls to lewa i prawa odnoga pęczka Hisa. Za pośrednictwem tych przewodów i pomniejszych włókien aktywowane są komory, co prowadzi do ich skurczu. W EKG skutkuje to pojawieniem się tzw. QRS. To co widzimy później w EKG, tzw. załamek T, jest wynikiem deaktywacji komór. Podsumowując, podstawowy i prawidłowy zapis EKG rytmu serca ma kilka wyniosłości nazywanych kolejno literami PQRST.
Żeby serce pracowało efektywnie wszystkie te zjawiska elektryczne muszą przebiegać w określonej kolejności, czasie i bez żadnych zakłóceń. Każde zaburzenie tego rytmu nazywane jest po prostu arytmią.
