AVNRT

Nawrotny częstoskurcz węzłowy jest wynikiem szczególnych właściwości tzw. węzła przedsionkowo-komorowego (?stacja pośrednia? przekazywania impulsów z przedsionków do komór), które powodują ?zapętlenie? się impulsu elektrycznego w obrębie dróg (szybka i wolna) tego węzła. 

Patofizjologia

U pacjentów z AVNRT węzeł AV jest podzielony funkcjonalnie na 2 równoważne drogi przewodzenia tworzące podłoże do reentry. U większości pacjentów, podczas napadu AVNRT przewodzenie zstępujące (antegrade) dochodzi do komór poprzez drogę wolną (alfa) a wstecznie poprzez drogę szybką (beta). [rycina 2.] U znacznej częsci pacjentów z tą arytmią, czestoskurcz jest inicjowany przez przedwczesny skurcz przedsionków co powoduje blok przewodzenia w drodze szybkiej (z dłuższym okresem refrakcji) i wtedy impuls przewodzi się drogą wolną (drogą z krótszym okresem refrakcji). Podczas, gdy impuls przewodzony jest do komór drogą wolną (antegrade conduction),szybka droga powraca do stanu aktywnego więc może przewdozić impuls wstecznie do przedsionków (retrograde conduction), powodując zapętlenie arytmii.

Śmiertelność/ zapadalność

AVNRT jest zwykle dobrze tolerowane. Zazwyczaj występuje u pacjentów bez strukturalnej choroby serca. U pacjentów z chorobą wieńcową, AVNRT może powodować ból zamostkowy lub zawał serca. Prognoza dla pacjentów bez strukturalnej choroby serca jest zwykle dobra.

Klinika

• Napadowe kołatanie serca z nagłym początkiem i zakończeniem (trwające minuty, godziny, lub dłużej)
• Charakterystycznym objawem klinicznym jest uczucie tętnienia żył szyjnych.
• Przyczyna 60% napadów częstoskurczu z wąskim QRS
• Najczęściej u osób bez choroby organicznej serca
• Występuje 3 razy częściej u kobiet.
• Częstymi objawami są poddenerwowanie, łatwa irytacja, dyskomfort w okolicy szyi I głowy, pulsowanie w okolicy szyi oraz duszność. Wystąpić może też poliuria po zakończonym napadzie (ze względu na wydzielenie ANP).
• AVNRT może powodować pogorszenie niewydolności serca u pacjentów z upośledzoną funkcją lewej komory.
• Może powodować ból zamostkowy oraz zawał serca u pacjentów z ChNS.
• Wystapić mogą omdlenia u pacjentow z szybkim rytmem komór w związku ze słabym wypełnieniem komór krwią, obnizonym CO, hipotensją i obniżonym przepływem mózgowym.
• Rytm serca jest zwykle szybki, 150-250/min. Zwykle utrzymuje się na poziomie 180-200/min u dorosłych, a nawet powyżej 250/min u dzieci.
• Hipotensja może wystapić spontanicznie lub być związana z szybkim rytmem komór.
• Czasem, nagła hipotensja prowokuje odpowiedź sympatyczną która podwyższa ciśnienie krwi może przerywać tachykardię poprzez wzrost stymulacji nerwu błednego.

EKG:

• Stwierdza się regularny częstoskurcz ok. 180-220/min.
• Na początku napadu stwierdza się nagłe wydłużenie czasu trwania odstępu PR?.
• Brak wyraźnie widocznego załamka P, który albo kryje się w zespole QRS (rSr? w V1) albo znajduje się tuż za nim (RP<70ms).

Ablacja:

Najskuteczniejszą metodą leczenia jest ablacja drogi wolnej (wzdłuż tylno-przegrodowego obszaru pierścienia zastawki trójdzielnej)
Napad typowego AVNRT jest zwykle wyzwalany przez SVEB, niejednokrotnie wymagana jest stymulacja z dożylnym podaniem izoproterenolu, lub salbutamolu.
Skuteczność ablacji: 96% - 1 sesja (>1 sesja do 100%)