Migotanie przedsionków (AF) jest najczęściej diagnozowaną arytmią i dotyczy niemal 2% populacji światowej. Częstość występowania wzrasta z wiekiem I niemal 9% osób po 80 roku życia prezentuje obajwy migotania.
W ciągu ostatniego roku mogliśmy zaobserwować liczne postępy w dziedzinie elektrofizjologii klinicznej. Artykuły z prasy światowej donosiły o nowych lekach przeciwkrzepliwych zapobiegających udarom jako powikłaniu migotania przedsionków.
Jest to niezwykle szybki i chaotyczny rytm wywodzący się z komór, prowadzący do całkowitej utraty koordynacji skurczów komór i skutkujący całkowitym upośledzeniem krążenia krwi co w efekcie prowadzić może do twz. nagłego zgonu sercowego.
Już na początku zeszłego stulecia w Wiedniu Carl J. Rothberger i Heinrich Winterberg oraz sir Thomas Lewis w Londynie niezależnie od siebie dokonali pierwszego w historii elektrokardiograficznego zapisu migotania przedsionków (AF) .
Kwasy omega-3 (n-3 PUFA) tj. Kwas eikozaheksoenowy i dokozaheksoenowy są obecne głównie w olejach pochodzenia rybiego oraz w komercyjnie dostępnych suplementach diety.
